طــالــبـان کـــیـســـت ؟ در حـمــلات خـــنــجــر پـیــروز مــیـدان نــبـرد مـجــاهـدان طـالـبـان یـا آمــریـکـا ____؟
دووربین : در کتاب " افغانستان- فرصت و تهدیدها" نوشتم ؛ زمانی که دولت افغانستان جماعتی از مجاهدان طالبان را از زندان بگرام آزاد کرد - بگرام زندانی متعلق به آمریکایی ها در افغانستان در 60 کیلومتری شهر کابل است که مجاهدان طالبان و یا احیانا مجاهدان القاعده بدون مدرک و سندی دستگیر و دراین زندانی می شوند - یکی از مجاهدان طالبان در محوطه وزارت داخله افغانستان در پاسخ به سؤالی که پرسیدم، با تمام سختی های زندان در بگرام اگر بازهم موقعیتی پیش بیاید که به وجودت برای مبارزه نیاز باشد، مشارکت خواهی کرد، این جوان 19ساله بدون تردید گفت؛ ما در مسیر جهاد قرار داریم و قطعا همین فردا نیز اگر چنین نیازی را احساس کنم علیه نیروهای خارجی جهاد خواهم کرد.در واقع این تفکر مجاهدان طالبان است و جان بر کف آماده هر گونه عملیات هستند و موقعیت جغرافیایی آنها نیز یک روستا و یک منطقه خاص در ارتفاعات قندهار و بسیار فراتر از این نوع برداشت ها است. نگاه اولدر 20و 21سرطان، باراک اوباما رییس جمهوری آمریکا و گوردون براوون نخست وزیر دولت انگلیس در مصاحبه و سخنرانی های جداگانه گفتند که نظامیان دو کشور در جریان حملاتی به نام " خنجر" در ولایت هلمند قصد نابودی مجاهدان طالبان را داشته و دارند.این مقام ها افزودند که قرار بود حمله در کمتر از دو روز " 36ساعت" به پایان برسد و مجاهدان طالبان تار و مار شوند، اما اکنون بعد از 17روز این حملات همچنان ادامه دارد و نظامیان آمریکایی و انگلیسی تلفات قابل توجهی را تحمل شده اند!.اوباما که با تغییر در آمریکا و نیز اوضاع جهانی برسر کار آمد، در همان ابتدای منصب ریاست جمهوری گفت که نظامیان آمریکا در زمانی کوتاه از عراق خارج خواهند شد، اما بر تعداد نظامیان آمریکایی مستقر در افغانستان افزوده می شود.بمباران مناطق شهری و روستایی و شهیدکردن مردم بی گناه به خصوص زنان و کودکان حتی بدون آنکه با دولت مرکزی افغانستان هماهنگی انجام شود و پیامد آن اعتراض های شدیدالحن مردم ودولت افغانستان در این راستا همچنین آواره کردن مردم از محل زندگی خود و ایجاد ناامنی در مناطقی از جنوب افغانستان از دست آوردهای دولت جدید آمریکا است که افغانها در این چند ماه از نزدیک با آن آشنا شده اند.انگلیسی ها نیز که همیشه و در همه زمینه ها دنباله رو آمریکایی ها بوده اند همان کاری را می کنند که نظامیان آمریکا انجام می دهند و ناامنی و کشتار مردم و آواره کردن شهروندان از خانه و کاشانه ارمغان حضور نظامیان این کشور است.در این میان نکته حائز اهمیت و جالب توجه این است که به دنبال کشته شدن 15 نظامی انگلیسی در ولایت هلمند میان سیاستمداران و نظامیان انگلیسی مشاجره هایی شدید در گرفته است.از سوی دیگر نمایندگان مردم عراق نیز با ادامه حضور نظامیان انگلیسی در بصره مخالفت کرده اند و بر خروج این نظامیان تاکید دارند. به هر روی تجاوز، تجاوز است به ویژه آنکه وقتی این تجاوز از سوی نظامیان آمریکایی و انگلیسی ها به صورت مشترک در یک منطقه انجام گیرد!.نگاه دومدولتمردان آمریکایی همانگونه که درهسته ای ایران در اشتباه فاحش به سر می برند و در مورد عراق براساس اطلاعات نادرست دچار اشتباه شده و به این کشور تجاوز کردند و عراق را با خاک یکسان کردند، در باره مجاهدان طالبان هم دچار اشتباه عمیقی هستند.به عنوان یک روزنامه نگار وقتی برای یک ماموریت یکساله در سالهای 82 و83 به افغانستان عزیمت کردم ، در پایان این دوره ماموریتم در کتابی با عنوان" افغانستان –فرصت و تهدیدها" نوشتم؛ مجاهدان طالبان یک گروه و تعدادی افراد مشخص نیستند که دولت مرکزی یا نظامیان کشوری بتوانند در زمانی کوتاه آنها را نابود کنند.در این کتاب آمده است: مجاهدان طالبان به درست یا غلط یک تفکر و یک اندیشه است که این تفکر در آن زمان یعنی در سال 1383 در بیش از سه هزار مدرسه دینی در جنوب افغانستان و در داخل خاک پاکستان تعلیمات لازم را می آموزند و با همان تفکر نیز زندگی می کنند.مطبوعات افغانستان در آن تاریخ نوشتند که جماعت مجاهدان طالبان که بعدا به مدت پنج سال حاکمیت افغانستان را به دست گرفتند در حقیقت با سرانگشت اشاره واشنگتن و موافقت دولت آمریکا به کمک دولت پاکستان تشکیل شد و بی نظیر بوتو نیز به این موضوع اعتراف کرده بود.تردیدی نیست که افکار مجاهدان طالبان یک تفکر دینی است که در باورهای مردم افغانستان در سطح چند ولایت جنوبی و در شمال پاکستان گسترانده شده است و بسیاری از مردم اعم از زن و مردم و کوچک و بزرگ به این تفکر گرایش دارند.مجاهدان طالبان یک گروه و چند فرد مشخص نیست که یک گروه نظامی با چند حمله بتواند ، آن را نابود سازد و .....در کتاب " افغانستان- فرصت و تهدیدها" نوشتم ؛ زمانی که دولت افغانستان جماعتی از مجاهدان طالبان را از زندان بگرام آزاد کرد - بگرام زندانی متعلق به آمریکایی ها در افغانستان در 60 کیلومتری شهر کابل است که مجاهدان طالبان و یا احیانا مجاهدان القاعده بدون مدرک و سندی دستگیر و دراین زندانی می شوند - یکی از مجاهدان طالبان در محوطه وزارت داخله افغانستان در پاسخ به سؤالی که پرسیدم، با تمام سختی های زندان در بگرام اگر بازهم موقعیتی پیش بیاید که به وجودت برای مبارزه نیاز باشد، مشارکت خواهی کرد، این جوان 19ساله بدون تردید گفت؛ ما در مسیر جهاد قرار داریم و قطعا همین فردا نیز اگر چنین نیازی را احساس کنم علیه نیروهای خارجی جهاد خواهم کرد.در واقع این تفکر مجاهدان طالبان است و جان بر کف آماده هر گونه عملیات هستند و موقعیت جغرافیایی آنها نیز یک روستا و یک منطقه خاص در ارتفاعات قندهار و هلمند و ... نیست که بتوان در مدت 36ساعت آنها را قتل عام یا اسیر کرد.نگاه سومخوب به خاطر دارم که در ابتدای دولت جنرال پرویز مشرف، بنا به خواست واشنگتن و لندن؛ دولت مرکزی پاکستان دستور داد تا با مدارس دینی در مرزهای این کشور با افغانستان مقابله شود و حتی مدرسان این مدارس تغییر یابند، اما دولت مرکزی هرگز موفق به این کار نشد، زیرا خواست مردم این مناطق چیزی غیر از خواست دولت مرکزی بود.یعنی هم نفس وهم صدا با مجاهدان طالبان بودند .باید گفت، که جنگ با مجاهدان طالبان باید یک جنگ طولانی مدت باشد و از طریق فرهنگ و باورهای مردم این نواحی عملی شود و کشتار و تجاوز و عملیات نظامی چاره کار نبوده و نیست.مردم این مناطق هیچ علاقه ای به فرهنگ آمریکایی و انگلیسی و حتی پاکستانی ندارند و لذا باید در تغییر فرهنگ و زندگی مردم این نواحی به روش و شیوه فرهنگی همان منطقه عمل شود، بدون آنکه قتل و خونریزی ملاک عمل باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر