مرگ دوست داشتنی !

مرگ دوست داشتنی !

مرگ کلمه ایست که برای بسیاری از مردم معنایی تلخ دارد اما همین مرگ تلخ گاهی دوست داشتنی ترین واژه برای کسانیست که هدف خود را شناخته اند و بی محابا بسویش شتابانند کسانی همچون شهید عبدالغفور ریگی و شهید عبدالخالق ملازهی که مرگ را به آغوش کشیدند .خداوند چه زیبا در مورد چنینین اشخاصی فرموده : آنانکه گفتند پروردگار ما الله است و استقامت نمودند نه ترسی بر آنان است نه اندوهگین می شوند .

بقول شاعر :

آنکس که تو را شناخت جان را چه کند ؟

فرزند و عیال و خانمان را چه کند ؟

دیوانه کنی هردو جهانش بخشی

دیوانه تو هر دو جهان را چه کند ؟

این است اوج معرفت و این است هدف از زندگی هدفی که در آن زندگی ذلت بار را جایی نیست . و چه زود برخی به این هدف نایل میگردند جوانان و نوجوانانی همچون : سعید قنبرزهی -احمد وفایی و… این راه را به کمال رسانند باید از این بزرگان و راه و رسم زندگیشان پند گرفت اگر راه آنان را سرلوحه خویش قرار دهیم همچون بسیاری از مردم مجاهد بلوچستان بر گلوله ایی که سینه مان را خواهد شکافت یا طناب داری که نفسمان را خواهد گرفت بوسه می زنیم و مشتاقانه بسوی مرگ می شتابیم و رژیم و ایادی مزدور زابلی اش را خواهیم فهماند هرچه او جنایت کند ما عقب نشینی نکرده بلکه استوارتر قدم در راهی که بر داشته ایم خواهیم گذاشت. خون عبدالخالق و نورمحمد و 13 جوان بیگناه دیگر بلوچ که مظلومانه جام شهادت نوشیدند هرگز پایمال نخواهد شد چرا که در همان روز اعدام بسیاری از جوانان با خود عهد بستند بجای هر خون ریخته شده از مظلومان ده ها جنایتکار را به درک واصل نمایند بزودی زبانه های آتش خشم این مردم ستمدیده کاخ فرعونیان دوران را خواهد سوزاند زابلی ها چه کارمند چه کاسب و...باید از شهرهای بلوچستان بیرون انداخته شوند وگرنه مرگ ذلت بار هدیه جوانان بلوچستان برایشان خواهد بود .

س.میربلوچ زهی از خاش