کشتار جوانان بلوچ ، جنون یا تبعیضی آگاهانه
به دنبال دهها و صدها اعدامی سابق در بلوچستان ، بتاریخ سه شنبه ۲٣ تیرماه ٨٨، سیزده تن از فرزندان رشید بلوچستان در زندان مرکزی سپاه در زاهدان بدار آویخته شدند ، و موجی دیگر بر کشتارها و خونهای ریخته شده در بلوچستان افزود . این جنایت آنچنان هولناک است که هرچه در مفهوم آن تامل شود ، درک آن امکانپذیر نیست .
هزاران مادر داغدار بلوچ ، هزاران خانواده در ماتم نشسته بلوچ ، هزاران خانواده مصیبت دیده ، و چند ملیون بلوچ تحقیر و توهین شده ، دستاورد جمهوری اسلامی به ملت بلوچ و بلوچستان بوده و هست .
بدون شک دستاورد جمهوری اسلامی ایران به ملت بلوچ محدود نبوده و نیست ، اما عمق قساوت در آن است که حتی سازمانها و نهادهای حقوق بشر ایرانی در مورد جنایات رژیم در بلوچستان لام تا کام ، لب به سخن نگشوده اند ، گویا این افراد بلوچ و ایرانی نبوده و نیستند و یا حقوق بشر ویژه ملت خاص و طیف خاصی از اقشار اجتماعی است که بلوچ را در بر نمیگیرد .
بر بستر چنین دریوزگی این گروه از مدافعین حقوق بشر ایرانی است که رژیم جمهوری اسلامی ایران و ایادی فقاهتی آن جوانان بلوچ را بدون هیچگونه جرمی جز بلوچ بودن ، بدون کدام محاکمه نمایشی هم ، دسته دسته به جوخه های اعدام میسپارد ، گویا جوانان بلوچ ، قارچ هرزه بوده که بعد از باران سبز شده اند .
اعدامها عموما" و اعدامهای هزاران بار غیر انسانی تر جمهوری اسلامی در سرزمین هزاران بار لگد مال شده ، محروم و هزاران بار سوخته بلوچستان ، بر آتش تعصبات مذهبی ، ملی بیش از پیش می افزاید و هم اکنون نیز جامعه بلوچستان در آستانه یک جنگ تمام عیار قرار دارد ، که تر و خشک را خواهد سوزاند .
تا هنگامیکه حوادث بلوچستان به یک انفجار مطلق نکشیده است ، خوب است که سازمانهای مدافع حقوق بشر و ... به شرایط بلوچستان ، وضعیت حقوق بشر در بلوچستان ، وضعیت زندانیان و شرایط نگهداری ، جرمهای منتسب و ... بپردازند . این یک واقعیت است که هم بر اساس قانون اساسی ایران و هم براساس ذهنیت متحجر دولتیان ایران ، بلوچ ها به بارگاه قدرت در ایران راهی نداشته و ندارند ، فقر مضاعف ، بیسوادی نسبتا" عمومی مردم و... مانع انعکاس وسیع حوادث و جنایات گسترده ایادی حکومتی در بلوچستان شده است ...
یکبار دیگر کشتار سیزده جوان بلوچ را بجرم دگر اندیشی ، جنایتی هولناک علیه ملت بلوچ دانسته و شدیدا" محکوم میکنم و خود را در غم و اندوه ملت بلوچ ، و یکایک خانواده های عزادار بلوچ شریک میدانم . و بر کلام حافظ تکیه میکنم :
رسیــد مژده که ایام غم نخـــواهد ماند
چنان نماند و چنین نیز هم نخواهد ماند
چو پرده دار به شمـشیر میزند همه را
کسی مقیـــم حریــم حرم نخواهد ماند
کریم بلوچ _ تهل
هزاران مادر داغدار بلوچ ، هزاران خانواده در ماتم نشسته بلوچ ، هزاران خانواده مصیبت دیده ، و چند ملیون بلوچ تحقیر و توهین شده ، دستاورد جمهوری اسلامی به ملت بلوچ و بلوچستان بوده و هست .
بدون شک دستاورد جمهوری اسلامی ایران به ملت بلوچ محدود نبوده و نیست ، اما عمق قساوت در آن است که حتی سازمانها و نهادهای حقوق بشر ایرانی در مورد جنایات رژیم در بلوچستان لام تا کام ، لب به سخن نگشوده اند ، گویا این افراد بلوچ و ایرانی نبوده و نیستند و یا حقوق بشر ویژه ملت خاص و طیف خاصی از اقشار اجتماعی است که بلوچ را در بر نمیگیرد .
بر بستر چنین دریوزگی این گروه از مدافعین حقوق بشر ایرانی است که رژیم جمهوری اسلامی ایران و ایادی فقاهتی آن جوانان بلوچ را بدون هیچگونه جرمی جز بلوچ بودن ، بدون کدام محاکمه نمایشی هم ، دسته دسته به جوخه های اعدام میسپارد ، گویا جوانان بلوچ ، قارچ هرزه بوده که بعد از باران سبز شده اند .
اعدامها عموما" و اعدامهای هزاران بار غیر انسانی تر جمهوری اسلامی در سرزمین هزاران بار لگد مال شده ، محروم و هزاران بار سوخته بلوچستان ، بر آتش تعصبات مذهبی ، ملی بیش از پیش می افزاید و هم اکنون نیز جامعه بلوچستان در آستانه یک جنگ تمام عیار قرار دارد ، که تر و خشک را خواهد سوزاند .
تا هنگامیکه حوادث بلوچستان به یک انفجار مطلق نکشیده است ، خوب است که سازمانهای مدافع حقوق بشر و ... به شرایط بلوچستان ، وضعیت حقوق بشر در بلوچستان ، وضعیت زندانیان و شرایط نگهداری ، جرمهای منتسب و ... بپردازند . این یک واقعیت است که هم بر اساس قانون اساسی ایران و هم براساس ذهنیت متحجر دولتیان ایران ، بلوچ ها به بارگاه قدرت در ایران راهی نداشته و ندارند ، فقر مضاعف ، بیسوادی نسبتا" عمومی مردم و... مانع انعکاس وسیع حوادث و جنایات گسترده ایادی حکومتی در بلوچستان شده است ...
یکبار دیگر کشتار سیزده جوان بلوچ را بجرم دگر اندیشی ، جنایتی هولناک علیه ملت بلوچ دانسته و شدیدا" محکوم میکنم و خود را در غم و اندوه ملت بلوچ ، و یکایک خانواده های عزادار بلوچ شریک میدانم . و بر کلام حافظ تکیه میکنم :
رسیــد مژده که ایام غم نخـــواهد ماند
چنان نماند و چنین نیز هم نخواهد ماند
چو پرده دار به شمـشیر میزند همه را
کسی مقیـــم حریــم حرم نخواهد ماند
کریم بلوچ _ تهل
۱ نظر:
با عرض سالم و درود خدمت مدیریت آژانس خبری تفتان و جناب کریم بلوچ گرامی
مطلبتان را خواندم و سپاسگزارم که نکاتی را درج کرده بودید که لازم بود
و اما
کدام سازمانهای حقوق بشری و کدام مدافعین حقوق بشر
برای روشن شدن بیشتر این نکته یک مثال ساده می آورم نه از اینکه 2-3 روز قبل جوانانمان را به آغوش شهادت فرستادند بلکه می خواستم تفاوت فاحش هیاهوی این سازمانها را در مورد کشته شدن ندای تهرانی و رویا سارانی بلوچ اندکی در ترازوی عقلمان بسنجیم
رویاری 11 ساله را چگونه به شهدت رساندند و دیده نشد که فعال حقوق بشری لام تا کام سخنی از این جنایت برآورد
نه اینکه آنان آگاه نشدند بله تا جایی که بنده مستحضر هستم برخی از فهالین سیاسی و حقوق بشری بلوچ با آنان تماس گرفتند و حتی صورت جلسه پدر شهید رویا را به آنان رساندند ولی فقط با بهانه های واهی از این قبیل مواجه شدند که می بایست پدر شهید مستقیما با آنان همکاری و سخن بگوید
این هم از فعالان حقوق بشر
ودر مورد این نکته می بایست بگویم که بلوچستان 30 سال است که در جنگ است و در این سالهای اخیر جنگ حالت رسمی و تمام عیاری به خود گرفته و سند این مدعا هم انوع و اقسام پایگاههاست که تشکیل داده اند و عزل و نصبهایی کرده اند که با توجه به علم شما می دانم که به خوبی واقفید
کریم عزیز غرضمن خورده گیری بر شما نیست بلکه تفاوت دیدگاهیست که من و شما داریم
بلوچستان منفجر گشته و در جنگی تمام عیار است و در آتش جنایت خامنه ای سفاک می سوزد
پس فقط این فقط من و شماییم که کاری بکنیم و برای گرفتن حقمان بیش از پیش آستین بالا زنیم
یادمان باشد که حق گرفتنیست و بس
با احترام
بلوچی
ارسال یک نظر